Na een lange tijd gewerkt te hebben in een jeugdgevangenis, wilde Anass Chahbari iets anders.
De wens ontstond om in een eerder stadium een rol te spelen in het leven van jeugdigen met complexe problematiek. In de hoop het verschil voor hen te maken. In zijn huidige rol als procesregisseur doet hij zijn werk met oog voor het gezin. Hij is altijd op zoek naar creatieve oplossingen en heeft hoge verwachtingen van zichzelf én collega’s.
Het gezin zien
Het bieden van emotionele steun, naast de praktische hulp, kenmerkt Anass’ werkwijze. Het daadwerkelijk zíén van het gezin. “Ik ga nooit alleen uit van wat er op papier staat. De context kan het beste vanuit de mensen zelf verteld worden.” Anass vervolgt: “Ik wil zorgen dat de jeugdige en ouders zich gehoord voelen. Het komt de effectiviteit van de hulp ten goede en maakt dat ze zich openstellen. De kwetsbaarheid die dan ontstaat, is nodig om tot een goede oplossing te komen.”
De ultieme wens
“Voorafgaand aan een traject wil ik altijd weten wat de ultieme wens is. Als alles mogelijk is, wat zou je dan het liefste willen? Daarna kijken we wel wat praktisch haalbaar is. Natuurlijk bewandel je eerst de wegen die er zijn. Maar, ik vind het belangrijk om ook maatwerk te kunnen bieden. Het mag dan soms wat meer kosten, maar op de lange termijn kan het veel schelen. En nog belangrijker: op die manier zorgen we er misschien wel voor dat de jeugdige thuis opgroeit.”
Alleenstaande moeder met dochter
Anass beschrijft een voorbeeld: “Een alleenstaande moeder kon de zorg voor haar dochter niet meer aan. Voor de jeugdige moest een nieuwe woonlocatie gevonden worden. In gesprek met moeder bleek dat ze kampte met stress door geldzorgen. Ik realiseerde me dat we met name focusten op de jeugdige, terwijl ook de moeder hulp nodig had. Wat we deden: we regelden schuldhulpverlening en organiseerden een aantal herstelweken in het buitenland voor het duo om aan hun relatie te werken. Dat bleek een enorm succes! Nu anderhalf jaar later woont de jeugdige, weliswaar met ondersteuning, gewoon nog thuis bij haar moeder.”
Voortgang in het proces bewaken
Bij complexe jeugdzorg ligt, door het veelvoud aan betrokken partijen, stagnatie van het proces op de loer. Aan de procesregisseur de taak om te zien waar het stokt en in gesprek te gaan. “Niet iedereen is daar altijd blij mee”, vertelt Anass. “Logisch, want ik wijs mensen op hun verantwoordelijkheden waarmee ze – door uiteenlopende redenen – onzorgvuldig omgaan. Zodra we gezamenlijke resultaten bereiken, zien ze mijn kritische benadering gelukkig wel in positief daglicht. En daar heeft vooral de jeugdige uiteindelijk baat bij.”
Anass Chahbari